Na de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 breekt er een onafhankelijkheidsoorlog uit in de kolonie Nederlands-Indië: de Indonesiërs willen zich losmaken van het Nederlandse gezag. Nederlandse soldaten worden opgeroepen en in de jaren die volgen wordt een oorlog uitgevochten, de zogenoemde politionele acties.
Nederlandse jonge mannen die zijn opgeroepen voor dienstplicht in Nederlands-Indië, maar niet willen deelnemen, worden ondergebracht in Schoonhoven. Het Depot (later: Detachement) Nazending Indië dat daar is gevestigd, is berucht. Onder leiding van kolonel Sluyter worden de rekruten met harde hand klaargestoomd om alsnog uitgezonden te worden. Omdat in 1947 artikel 192 in de grondwet is aangepast, kunnen jonge mannen die niet in dienst willen, alsnog gedwongen worden om hun dienstplicht te vervullen. Ook wordt de dienstplicht verlengd van 11 maanden naar drie jaar.
In 1949 leidt de gedwongen dienstplicht en de hardhandige, intimiderende aanpak tot een kleine opstand in het Schoonhovens depot. De kranten staan vol en er worden Kamervragen gesteld. Vooral de communistische partij en de communistische krant ‘De Waarheid’ maken zich hard voor de weigeraars. Uiteindelijk lijkt de rust weer te keren en schepen bijna alle weigeraars min of meer vrijwillig in. Op de kade blijven 32 volhardende weigeraars achter.
Bron
Indië-weigeraars in Schoonhoven (1949)
